Portal polsko-ukraiński Portal Polsko-Ukraiński jest portalem internetowym o charakterze analityczno-informacyjnym
Related Articles
We Lwowie, na wzgórzach Wuleckich 3 lipca odbyło się doroczne nabożeństwo i złożenie kwiatów pod pomnikiem rozstrzelanych przez Niemców 3-4 lipca 1941 roku lwowskich profesorów. W uroczystościach wzięli udział rektorzy uniwersytetów z Polski i Ukrainy, duchowni różnych wyznań, przedstawiciele władz i mieszkańcy Lwowa.
„W lipcu 1941 roku we Lwowie odbył się kolejny etap likwidacji polskiej inteligencji. Proces ten rozpoczął się w listopadzie 1939 roku w Krakowie. Wówczas Gestapo aresztowało na Uniwersytecie Jagiellońskim 180 polskich profesorów, którzy trafili następnie do obozów w Saschenhausen i Dachau. Niektórzy z nich zmarli, jednak większość przeżyła – o ich uwolnienie apelował wówczas cały świat nauki, nawet niemieccy naukowcy” – powiedziała w komentarzu dla polukr.net Kamila Jasińska z Uniwersytetu Wrocławskiego.
„We Lwowie Gestapo było już nauczone – rozkaz generała-gubernatora Hansa Franka brzmiał jasno: gdyby w Krakowie rozwiązano sprawę od razu, nie byłoby szumu na cały świat. Dlatego we Lwowie trzeba było rozwiązać tą kwestię natychmiast” – dodaje Kamila Jasińska. W ciągu tygodnia od początku wojny niemiecko-radzkieciej, 30 czerwca 1941 roku oddziały Wehrmachtu zajęły Lwów. 1-2 lipca do miasta przybyły grupy specjalen SS dla likwidacji wszystkich, którzy zostali uznani za wrogów nazizmu. Jedna z tych grup w nocy z 3 na 4 lipca dokonała rozstrzelania 39 profesorów lwowskich uczelni.
Początkowo fakt rozstrzelania profesorów Niemcy utrzymywali w tajemnicy. Ale za jakiś czas, przekonani o tym, że wygrywają wojnę i będąc pewnymi uniknięcia odpowiedzialności, przyznali się do dokonania tej zbrodni. Dopiero w 1943 roku, gdy losy wojny zaczęły się odwracać, zaczęto organizować działania mające na celu ukrycie śladów zbrodni: z więźniów narodowości żydowskiej tworzono grupy, które miały za zadania niszczyć miejsca masowych pochówków. Taka grupa w dniach 8-9 października 1943 roku wywiozła ciała zamordowanych do lasu Krywczyńskiego, gdzie oblano je benzyną i spalono. Po wojnie, żaden z członków Gestapo odpowiedzialnych za tą zbrodnię nie został za nią osądzony i skazany.
Zdjęcia z uroczystości
Ihor Tymots
Fot. Andrij Polikowskij
